بـــرای تـــــو
♥
بـــرای چشــم هــایــت
♥
بــرای مـــن
♥
بـــــرای درد هــــایـــــم
♥
بـــرای مــــا
♥
بـــرای ایــن هــمه تنــــهایــی
♥
ای کـــــاش خــدا کـاری کـــند...

یلدا را میخواستم تا با تو کوتاهش کنم

با تو... با عشق... با بوسه ... با لبخند...

بی تو ... بی عشق... بی بوسه... بی لبخند...

چه فرقی میکند دقیقه ای شب را طولانی تر

برای کسی که هر شبش درازتر از هزار یلداست ...

شاید یک روزی ......

                  یک جایی......

 بی تفاوت از کنار هم بگذریم و بگوییم

این غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود.

کــــلافه که باشی ...


دلتنگِ کسی هستی؛ که نیست!


حوصله کسی را نداری؛ که هست...

و من ميروم...

كه بچشم طعم دوباره آغاز شدن را و يا تمام شدن را

كه فارغ از تمام تو چند وقتي را سر كنم

كه ببينم ميشود يادت ديگر پرسه نزند در من

و تمامت فراموش شود در ذهنم ...

دلم ....


یک شب تنهایی می خواد


بایه عالمه تو و


گوشه کنارهای آغوشت!!!

شده تنهایی ِ دست هایت , بر تمام روحت تازیانه بزند؟؟؟

تمامِ وجودت را برانگیزد و ...

و ناگهان فواره ای از اشک , از چشمانت جاری شود؟؟

به تنها چیزی که فکر می کنی

اشک های بی پناه من است

که بی قرارانه به روی گونه هایم لغزیده اند

و من ارام پناهشان داده ام!

اهای ببینم؟!!

گریه هم نمی توانم بکنم؟

دلم ذره ای مردن میخواهد !

 فقط میخواهم بدانم من اگر نباشم

تمام مشکلات حل میشود ؟؟!!

اشکایی که بی هوا رو گونه هام میریزه  

                                                    
قلبی که از همه ی خاطره هات لبریزه

دلی که می خواد بمونه ، تنی که باید بره

حرفی که تو دلمه اما ندونی بهتره

بیخیال حرفایی که تو دلم جا مونده

بیخیال قلبی که این همه تنها مونده

آخه دنیای تو ، دنیای دلای سنگیِ

واسه تو فرقی نداره دل من چه رنگیِ

مثل تنهایی میمونه با تو همسفر شدن

توی شهر عاشقی بیخودی دربدر شدن

حال و روزمو ببین ، تا که نگی تنها رفت

اهل عشق و عاشقی نبود و بی پروا رفت!

راست میگویی تو... خستگی واژه ی زیبایی نیست...

تو بگو من چه کنم؟ من پر از خستگی ام ... تا به کی باید ماند؟ تا به کی باید زیست؟

من دگر دلزده ام از ماندن.. بی تو این جاده ها...بیشتر میگویند... مقصدی در کار نیست...

در سکوت شب من ،ناگهان حادثه ای...

 ناگهان وسوسه ای تلخ گذشت...

من تو را کم داشتم در سکوت شب من ،

آسمان حرفی زد...

و غزل شعری شد...

در سکوت شب من،موج گیسوی تو آرام نداشت

برق چشمان تو پیغام نداشت...

 چه سرابی دارم که امیدم به نگاهت...

سالها یخ زده است...

گاهی دست خودم را میگیرم، می برم هوا خوری

  یاد تو هم که همه جا با من است…

تنهایی هم که پا به پایم، می دود…

میبینی؟!

وقتی که نیستی هم، جمعمان جمع است…

                                   دلم گرفته است

                                به کدامین دلیل مبهم؟

                           دل تنگی همیشه ماندنی است

                                من می مانم و دل من

                               من می مانم و یاد دل تو

                             می دانم می دانم رفتنت را

                           به کدامین گناه تکرار می شود

                        حلقه ی بی قراری نیاز عشق تنهایی

                                      راه فرار چیست؟

                                 ماندنی کیست؟ چیست؟

                                 شک و تردید پایانی ندارد

                                خستگی ها ارامی ندارد

                       همه و همه و همه به خود می نگرند

                      گم شده ام در پس لبخند همیشگی ام

                          مهربانی لکه ایست خشک شده

                  امنیت گم شده خود را در کدامین تقدس بجویم؟

                          انتها کجاست؟ سر اغاز کجاست؟

                                 از سردرگمی خسته ام

                                      جواب کجاست؟

می خواهم با تو سخن بگویم....

می خواهم باز چهره ات را با همان لبخند کودکانه ببینم...

می خواهم هر چه انتهایش به اسم تو و یاد تو ختم می شود...

شعر هایم ناتمام ماندند...اسیر دلتنگی شدم من...

و خواب مرا به رویای با تو بودن می رساند...

کاش خیابان های شلوغ سهم ما نبود...

اما..غصه ای نخواهم خورد...اشکهایم را برای شانه های تو ذخیره خواهم کرد...

حرف های ناتمامم را به روی دیوار قلبم حک می کنم و با دیدنت همه را تکمیل می کنم...

پاییز از راه می رسد و ما دوباره به بودن و رسیدن به انتهای جاده ی سرنوشت می اندیشیم...

سنگ است که صبوری میداند

برای آمدنت تو بگو سنگ باید شوم،که صبور باشم

یا صبر از دست بدهم تا سنگ نشوم...

فکرت از سرم افتاد...

 

به همین راحتی!!

 

نه آسمان به زمین آمد ونه دنیا تیره وتار شد...

 

ساده ترازآنچه که فکرش را می کردم از سرم افتادی!

 

افتادی درست وسط چشمانم...

 

با هرقطره اشکم فرو می ریزی...

 

وعاقبت تمام می شوی!!

 

تمام میشوی!!

و...

تمام می شوم...!!

سر به هوا نیستــــم امــــا

همیشـــــه چشــــم به آسمان دارم

حال عجیبـــی ست دیدن همان آسمانی که

شاید تو دقایقی پیش به آن نگاه کـــرده باشی...

غــرق شــدن همیشـــه تــو آب نیــست ،

تــو غصــه نــیست ،

تـــو خیـــال نـــیست ،

آدم دوســت داره گاهـــی تــو یــه آغــوش غــرق شــه ...

پس کجاست دریای احساس ؟؟؟

آموختی كه عشق يعنی تا پايان زندگی ماندن و تا پايان زندگی دوست داشتن!